- محال الیه (مُ لُنْ اِ لَیْهْ)
حواله شدۀ به او. احاله شده بدو
معنی محال الیه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ لُنْ عَ لَیْهْ)
لغت نامه دهخدا
آنکه بر او حواله شده است. (یادداشت مرحوم دهخدا). شخص ثالث در قبال محیل که مدیون است و محتال که طلبکار است. (قانون مدنی مادۀ 724)
(مَ لِ لِ صَ / صِ)
لغت نامه دهخدا
محال خاصه. در اصطلاح دورۀ صفویه اماکن و اراضی متعلق به شخص پادشاه است، در مقابل محال دیوان که اراضی و املاک متعلق به کشور و دولت است: شغل مشارالیه (وزیر دارالسلطنۀ اصفهان) آن است که نسق محال خالصه و ضبط بعضی از وجوهات و دکاکین بعهدۀ اهتمام مشارالیه است که محلی از محال بی نسق و نامزروع نماند. (تذکرهالملوک چ دبیرسیاقی ص 45)
(مُ جُنْ اِ لَیْهْ)
لغت نامه دهخدا
کسی و یا چیزی که لازم و ضرور باشد و وجود آن در کار لازم بود. (ناظم الاطباء). بایسته. دروا. دربایست. وایه. بایا. وایا. نیازی. (یادداشت مرحوم دهخدا).
- محتاج الیه بودن، بایستی. (یادداشت مرحوم دهخدا)
- محتاج الیه بودن، بایستی. (یادداشت مرحوم دهخدا)
(مُ لُنْ لَهْ)
لغت نامه دهخدا
آنکه برای او حواله شده است. (یادداشت مرحوم دهخدا). محتال. طلبکار. (قانون مدنی مادۀ 724)
وایه ز سرو این چمن سایه نبینی - ز ریحان سمن وایه نبینی (ویس و رامین) کسی یا چیزی که لازم و ضرور باشد: در این فن در معرلفت اجناس و اوزان شعر علمی محتاج الیه است
بر گیر: در دستور ترکیب اضافی اسمی که متمم اسم دیگر قرار گیرد مقابل مضاف. مثلا در ترکیب اضافی کتاب حسن کتاب مضاف است و حسن، آنچه که چیزی را بدان نسبت دهند
دربایست، ضرور، لازم